U werd geen mens

U werd geen mens, maar vlees, als wij aan sterven
prijsgegeven bent U voorgoed, voor God, zo voor
ons uit vanaf de hoge eeuwigheid gezonden om
onder ons te wonen zelf gekomen in de tijd bent
U die altijd heeft gesproken tot vervulling, nu
geworden, tot ons licht en tot ons leven tot koning
opgeheven – als wij, die zo naar U verlangen
als de Heer

bent U toch meer, dan maar een woord, gebaar
meer dan een zucht, die zelf geen klacht over uw
lippen kreeg noch om een ander lachte, vrouw
noch kind, koninkrijk of nieuwe leer begeerde,
maar ons geleerd heeft God te zeggen door
zelf zijn godheid af te leggen, bent U meer dan
het gedroomd geluk waar ons leven op stuk-
liep, dan eerder lofzang in de nacht of tranen
onverwacht meer dan mens of God of vaste rots
stilheid, lievelingsidee – bent U alles en toch
meer

Woord dat vlees geworden is, die in mij slaapt en
voor mij waakt en dat mij wiegt, met wie ik stil
omga als niemand kijkt, dat ik zoek en nergens
vind – Woord dat spreekt als storm en op ons blaast,
zachte wind die in ons liggen gaat.

Zoveel meer. Bent U de Heer.

Wessel ten Boom