Commentaar (Gemiste kans)

COMMENTAAR (Gemiste kans)

Adriani (1865-1926) was zendeling in het midden van Celebes, het huidige Sulawesi. Hij was er van overtuigd dat de mensen die hij daar aantrof verlangden naar, zoals hij zei, ‘de hoogste liefde’, die God in Jezus Christus heeft geopenbaard. Maar hij wilde mee-doorleven wat deze ‘heidenen’ aan hun religie beleefden en ging daar met groot respect mee om.

Wij zijn het de in ons land wonende moslims schuldig hun duidelijk te maken wie Jezus Christus is. De koran spreekt wel met eerbied over Jezus, maar ontkent dat hij gekruisigd is. ‘Zij hebben hem niet gedood en zij hebben hem niet gekruisigd, maar het werd hun gesuggereerd’. (Soera 4:157, in de vertaling van Leemhuis). De Joden zouden een dubbelganger van Jezus, of volgens anderen Simon van Cyrene, gekruisigd hebben en God zou hen in de waan gelaten hebben dat zij Jezus kruisigden.

Wij kennen Jezus als de opgestane Heer, die naar het kruis is gegaan om ons te bevrijden uit de macht van de zonde. Wij mogen zelf als zondaren, aan wie genade bewezen is, in deze vrijheid leven en wij hebben de opdracht de moslims duidelijk te maken dat ook zij in deze vrijheid mogen leven.

De moslims in ons land zijn de laatste tijd diep gekrenkt. Een dieptepunt was de vertoning van de film Submission van Theo van Gogh, geïnspireerd door Ayaan Hirsi Ali. Ik neem graag aan dat de bedoeling van de laatstgenoemde zuiver is, maar zij laat niets na om de moslims in ons land razend te maken.

Wij hadden het goede voorbeeld van Adriani moeten volgen door tegen de vertoning van deze film in het geweer te komen. Niet door naar justitie te hollen, want het Openbaar Ministerie moet zelf maar zien wat het doet. Nee, we hadden de VPRO moeten vragen wat ze in haar hoofd haalde toen ze besloot deze film uit te zenden. Zo goed als naakte vrouwen, met teksten uit de koran geprojecteerd op hun lichaam, op de televisie laten zien? Je kunt toch met je klomp aanvoelen hoe de moslims in ons land dat ervaren!

Nu is het daarvoor te laat. Want ieder verwijt aan het adres van Ayaan Hirsi, ieder verwijt aan het adres van Theo van Gogh, komt in de buurt van een rechtvaardiging van de door Mohammed B. in de Linnaeusstraat gepleegde moord. Moord is nooit te rechtvaardigen en ‘begrip’ voor een moord verandert ongemerkt in een zekere rechtvaardiging ervan.

Wie dit stukje opvat als een pleidooi voor een met ‘Adriani’s’ respect omgaan met moslims in ons land die het evangelie van Jezus Christus moeten horen heeft mij goed begrepen.

AAS

P.S. Ik was 35 toen ik redactie-secretaris van de oude waagschaal werd en ik ben nu 76. Ik doe een stap terug en dit is mijn laatste commentaar. Jongere redacteuren moeten nu maar eens hun volle gewicht in de schaal werpen!