BLUMHARDT

Hij had zijn koets zijn hele leven lang
klaar staan met paard en tuig, om, als de tijden
vervuld zijn zouden en de grote zang
der engelen zou klinken, uit te rijden
in hoge hoed en zondags-zwarte kleren,
rechtop achter het trappelende paard,
zijn Heiland tegemoet, die weer zou keren
– en nu voorgoed – als Koning op deze aard.

God, wat hebt Gij gedaan met zulk een hart,
dat zozeer heimwee was en grote dromen?
– Het moet stil liggen wachten in de grond.
En wat doet Gij met ons, die in een zwart
getij U om Uw laatste wederkomen
roepen met een vertwijfelende mond?

J.W. Schulte Nordholt