YOUP EN HEERLIJKHEID

Aan het einde van het vorig jaar verschenen twee nieuwe magazine’s. Meteen gekocht. Niet dat ik niet genoeg te lezen zou hebben rond de kerst, met In de Waagschaal in huis altijd, maar omdat ik nieuwsgierig was naar twee auteurs in die bladen. Het eerste, eenmalige, heet Youp. U weet meteen wie daar aan het woord is, en niet alleen aan het woord maar ook in beeld. Op bladzij 2 geeft hij de reden van verschijning van dit eenmalige blad: ‘Soms ben je er gewoon aan toe. Een glossy. Ik werd wild toen ik de GULLIT las. Ik heb het over het spraakmakende blad waarin hoofdpersoon Ruud Gullit bekende dat hij meer op billen dan op borsten viel. Ik wil zoiets ook kwijt.’ Inderdaad zijn er al andere glanzende geschriften met namen als MATTHIJS, CATHARINE, LINDA, FELDERHOF en JAN. Heel Nederland vroeg: wanneer komt de YOUP? ‘In juni heb ik de knoop doorgehakt en gezegd: MAAR DAN MOGEN ZE OOK ALLES WETEN.’ Let wel, geheel door Youp verzonnen, ook geschreven en verbeeld, dat laatste met fotograaf Bob Bronshof. Met alles van die andere glossy’s wordt de draak gestoken, letterlijk alles. Zelfs de begrafenis van Youp komt voorbij in woord én beeld onder de titel: ‘De mensen hebben om me gelachen, dus hebben ze ook het recht om om me te huilen.’ Het kerstdiner met de Borsato’s is ook een fake-happening: midden in de zomer, met groene bomen door de ruiten, de kerstbomen bij bosjes in huis; Marco voelde voor zo’n grap en de tekst doet voorkomen alsof beide echtparen dit al járen doen. Verder: Amstelveen op de korrel (Buenos Aires, Sahanghai, Londen, San Francisco, New York, Rome! Dat zijn mijn steden. Na Amstelveen dan). De brillen van Youp, de jasjes van Youp, zijn gepermanente borstharen, columns en interviews.

Oh, wat is In de Waagschaal dan saai en voorspelbaar, wat zijn de kolommen zwart en het papier wit; de enige overeenkomst: wij glanzen ook! Verschil: wíj blíjven verschijnen. Toch nóg een overeenkomst: Youp is hier profetisch, rukt de omhulling weg, er blijft niets over, en roept: koop die onbenullige bladen niet!

‘Heerlijkheid’ heet het andere tijdschrift met als ondertitel: ‘Magazine over het leven op een landgoed’. Het is heerlijk om een beetje tegen de adel aan te schurken, te logeren op buitens, met een ontbijt van de barones. In dit kerstnummer staat een interview met Nico ter Linden. Ook hier gaat het er profetisch aan toe. Hij heeft niets met de trend ‘alleen doen waar ík zin in heb en wanneer het míj uitkomt’, want dan is de naaste uit het zicht verdwenen, dat is ‘eigenpijperij’, zoals hij het noemt. Je moet daarentegen luisteren naar de religieuze honger van je hart. ‘De pastor kan mensen helpen aan woorden bij dat gevoel, zodat ze weer “taal” krijgen.’ Dat staat te lezen midden tussen de verslagen over jachtpartij, autorally, ‘Dinner in the Hall’ en mode-foto’s over ‘Landgoed-love’.

Er blijft altijd iets verrassends te ontdekken in bladen en tijdschriften ook het komend jaar, maar vooral in In de Waagschaal!

S.L. Schoch