‘PROBLEEMLOOS BIDDEN’

Een wonderlijke combinatie van woorden: probleemloos en bidden. Die vond ik in de reactie van Mevrouw Mirjam Vermeij (Nederlands Bijbelgenootschap) op een artikel van Karel Deurloo in ons blad. Ik ga niet in op feitelijke onjuistheden die Mirjam Vermeij Karel Deurloo verwijt, maar wel op een opmerking die zij terloops maakt over de oecumenische versie van het Onze Vader. Die stamt “uit een pre-NBV-tijdperk”. Een interkerkelijke commissie heeft na zo’n tien jaar vergaderen een tekst geproduceerd (ik meen begin jaren zeventig), die sindsdien ‘probleemloos’ door velen ‘gebeden’ wordt. De tekst is tot stand gekomen doordat de kerken meer naar elkaar hebben gekeken, dan naar de bijbeltekst. Er moesten katholieke en protestanten elementen herkenbaar behouden blijven. O.a. werd bekoring ingeruild voor verzoeking en de volgorde aarde en hemel won het van hemel en aarde. Probleemloos, iedereen was blij oecumensich in de maat te blijven bij het bidden van het Onze Vader.

Ik wil dat het Onze Vader telkens weer ‘problemen’ oplevert, zoals bij ‘kome het koninkrijk van ú’, met de nadruk op u. Dat is niet mooi Nederlands en waarschijnlijk ook niet mooi Grieks, maar we stikken hier in onze eigen koninkrijken, we houden het niet langer uit! Voor een kerk vol brave burgers is het een probleem dát te bidden. Het is ook problematisch dat Gods hemel voorafgaat aan onze aarde. Goed is het dat de NBV-vertaling geeft: ‘vergeven hébben’; want dat staat er ook. Dat perfectum te bidden, is niet eenvoudig.

S.L.Schoch