VAN DE REDACTIE

Het kan aan mij liggen, maar soms bekruipt mij het gevoel dat er in de PKN een onheilspellende stilte heerst: waar hebben we het eigenlijk nog over? Hoe dan ook: Wessel ten Boom maakt in zijn tweede artikel over Van de Beek duidelijk dat deze dogmaticus dingen aan de orde stelt die gehoord moeten worden. Ik citeer: ‘Ik ken geen theoloog die na het echec van het communisme het ‘Anliegen’ van Marx en de bevrijdingstheologie zo radicaal weet te hernemen als deze voormalige Gereformeerde Bonder’. Zelf ga ik vanuit de tweede lijn in op wat Van de Beek in een krantenartikel over de hel heeft gezegd.

Eginhard Meijering gaat in een eerste artikel in op Barths houding ten opzichte van de Joden in 1933. Niet alles is hier duidelijk, of in ieder geval: begrijpelijk, en misschien komen we daar nog een keer op terug. Machteld de Mik bespreekt Meijerings zeer ter zake doende pamflet ‘Het roer moet on’. Udo Doedens over de gevluchte maar geziene Hagar.

Rens Kopmels zet zijn artikelen over de schepping voort: ‘Ja , we mogen zelfs zeggen: de wereld wordt schepping vanuit een goede preek! Een paaspreek bij voorkeur, maar welke goede preek is dat niet!’. (Staat dat er echt? Ja, dat staat er echt!) Rochus Zuurmond gaat verder met zijn bespreking van het Apostolicum, en is nu bij ‘ de kerk, de gemeenschap der heiligen’.

Daan Thoomes over moderne schilderkunst en die is heel interessant. Maar mogen simpele zielen als de mijne ook nog vragen of het mooi is? Hans Bouma maakt ons attent op de bundel Geleerd & Gelovig die onder redactie van de bekende Cees Dekker verschenen is. Dekker zelf heeft daarin ook een prachtig artikel geschreven.

Meestal maak ik geen melding van de vaste rubrieken, maar deze keer maak ik toch een uitzondering voor Michael Bources Tussen al het andere in. Deze bijdrage was bedoeld voor het eerste nummer van de pas begonnen jaargang, maar verschijnt nu pas in nr. 2. Niet alles gaat altijd zoals je graag wilt, maar de engelen worden er niet minder van. In het commentaaar van WtB is het alsof in de laatste alinea plotseling de zon doorbreekt, en dat in een commentaar over Gaza! Bij al het nieuws over Gaza in begin januari kon je je afvragen: er wonen daar toch ook messiasbelijdende Joden, en Palestijnse christenen en wat zouden die doen? Het Nederlands Bijbelgenootschep in Haarlem publiceerde een gemeenschappelijke verklaring van het Israëlisch Bijbelgenootschap het, Palestijnse Bijbelgenootschap en het Arabisch-Israëlisch Bijbelgenootschap. Ze gaan samen in gebed en nemen dan besluiten over de hulp die ze samen kunnen bieden. Mijn indruk is dat al deze bijbelgenootschappen gedragen worden door ‘evangelicals’. Je kunt dat ook wel zien aan de directe, op het hart gerichte taal van hun verklaring.

Van mij mogen ze, en wanneer ik lees wat ze samen doen zeg ik op mijn manier ook: Praise the Lord!

A.A. Spijkerboer