Vaag weg de sporen van de nacht.

Verjaag de dood uit mij.

Maak mij helder

als de dag die is verschenen.

Doe mij U zien

die zelf verschenen zijt

in het licht van deze dag gehuld.

Doe mij lachen,

hef mijn hart omhoog,

verheug mij.

Doe mij hier zijn,

maak mij aanwezig.

Stel mij aansprakelijk voor mensen.

Dat ik volhard

in aandacht en mededogen.

Dat ik niet raak afgestompt

door pijn en zorgen.

Dat mij niet begeeft

de kracht tot liefde.

Verhaast de dag van de gerechtigheid.

Zie het niet langer aan

dat her en der in deze wereld

mensen gemarteld worden,

kinderen gedood;

dat wij de aarde schenden

en elkaar het licht ontroven.

Wek in ons geweten

woede en schaamte,

dat wij omkeren,

terug naar uw woord.

Huub Oosterhuis

In de Waagschaal, nr. 8, 17 augustus 2024