NIEUWE MISSIE NAAR AFGHANISTAN?

Het kabinet heeft besloten een nieuwe missie naar Afghanistan te sturen voor de opleiding van politie in dat land. Om deze missie te beschermen gaan er ook militairen mee. Premier Rutte zegt dat het kabinet dit besloten heeft omdat ‘versterking van de civiele politie en justiti‘le keten zal bijdragen aan de verbetering van het functioneren van de in opbouw zijnde Afghaanse rechtsstaat’ (NRC-Hbld van 8.1.2011).

Maar in Afghanistan is zelfs een eerste begin van de rechtsstaat nog niet te zien, bijvoorbeeld omdat krijgsheren in grote delen van het land de dienst uitmaken. Bovendien hoor je meer dan eens dat agenten die opgeleid worden zich zonder opgaaf van redenen uit de opleiding terugtrekken of zich met hun wapens ter beschikking stellen van een krijgsheer en zelfs van de Taliban. Waarschijnlijk zullen de militairen die meegaan de missie wel eens moeten verdedigen. Dan voert ons land oorlog en oorlog betekent: doden en gedood worden.

Waarom heeft het kabinet dit besluit genomen? Het is aannemelijk dat het dit gedaan heeft om trouw te blijven aan onze bondgenoten, met name aan de Verenigde Staten. Daarom steunde ons land ook de inval in Irak. Maar hoe is dat in Irak afgelopen? Op een gegeven ogenblik besloten de Verenigde Staten en Groot-Brittanni‘ hun militaire krachtsinspanning te verminderen en meer aan de Irakese politie en het Irakese leger over te laten. Uiteindelijk konden de Irakezen een eigen regering vormen. Maar die regering kan door innerlijke verdeeldheid bitter weinig uitrichten. Intussen zijn er wel tienduizenden Irakese burgers om het leven gekomen. Samen met onze bondgenoten wil het kabinet de missie in Afghanistan in 2014 be‘indigen. Zou het einde van de oorlog in Afghanistan niet veel gemeen hebben met de nu aflopende oorlog in Irak?

Maar we zijn toch naar Afghanistan gegaan om Al Qaeda uit te schakelen? Al Qaeda blijkt ook vanuit Jemen, Somali‘ en andere landen te opereren. Voor de bestrijding van Al Qaeda zijn we aangewezen op onze inlichtingendiensten en wanneer die aanwijzingen hebben dat er een terroristische aanslag voorbereid wordt kan en mag het kabinet geen enkel risico nemen.

Op het ogenblik waarop we dit schrijven is nog niet duidelijk in hoeverre de Tweede Kamer steun zal geven aan het besluit van het kabinet een door militairen beschermde missie voor opleiding van politie naar Afghanistan te sturen. Maar wij vermogen niet in te zien dat dit besluit ook maar iets te maken heeft met de opdracht van de staat om voor recht en vrede te zorgen Daarom zullen we bij de Statenverkiezing van 2 maart a.s. , die ook beslissend is voor de samenstelling van de Eerste Kamer, niet stemmen op partijen die dit besluit van het kabinet steunen.

M.G.L. den Boer           L.A. Kopmels           A. A. Spijkerboer