1
Wir sind nicht die Besten
2
Dank aan Moltmann
3
Jürgen Moltmann: wakend anticiperen op de toekomst
4
Post-utopische gezel-schappelijk-heid
5
Wonen: gezelligheid troef?
6
Gezelligheid & de cultuur van het kleine
7
Erfgenamen van een belofte
8
Mensen (meditatie)
9
Van de redactie
10
Hoop verloren, al verloren (Commentaar)
?>

Als Louis van Gaal met zijn ploeg een kampioenschap wint, laat hij de fans scanderen: ‘Wir sind die Besten!’ Op dat moment is dat ook zo. Wie wat langer voetbal volgt, weet dat het nog wel eens op en neer kan gaan met een ploeg. Wie altijd gelooft de beste te zijn komt op eenLees verder..

Lees meer

De betekenis van Jürgen Moltmann voor de theologie is groter dan ik kan overzien, maar het nieuws van zijn ontslapen riep de dankbare herinnering wakker aan zijn bijdrage aan mijn eigen theologische vorming. Meer specifiek werd ik bepaald bij twee leeservaringen en een foto. Wat de foto betreft: in 2008 sprak Moltmann op een VanLees verder..

Lees meer

Jürgen Moltmann, die op 3 juni op 98-jarige leeftijd overleed, vertelde vaak over zijn voorjaarsvakantie van 1960 in het Zwitserse Ticino.[1] De lentepracht van de bergen ging die dagen aan hem voorbij, doordat hij volledig in beslag werd genomen door zijn vakantieleesstof. ‘Het leek wel of er iemand anders in zijn leven was gekomen’, schreefLees verder..

Lees meer

In de laatste weken heb ik Ursula K. Le Guins (1929-2018) utopische roman Always coming home uit het jaar 1985 gelezen, in de onlangs verschenen Duitse vertaling. Maar eigenlijk is het helemaal geen roman, laat staan een utopisch roman, want de 861 pagina’s bieden als een soort mozaïek van alles: verhalen, biografieën, gedichten, toneelstukken, tekeningen,Lees verder..

Lees meer

Filosoof Cees Zweistra pleit in Woke theater (2023) voor een filosofie van de kleine dingen, tezamen met een ethiek van de erfgenaam. Wij moeten ons heil zoeken in de woning, waar we gezelligheid aantreffen. En van die gezelligheid moeten we het hebben. Is dit een bruikbare metafoor, in een tijd dat Nederland kampt met woningnood?Lees verder..

Lees meer

Er zijn van die woorden die moeilijk vertaald kunnen worden en die iets lijken te zeggen over de cultuur en de identiteit van een land. De Vlamingen hebben ‘goesting,’ de Duitsers ‘Wanderlust,’ en wij hebben de ‘gezelligheid’. De gezelligheid is iets wat we ervaren, wat we herkennen op het moment dat het ergens gezellig is,Lees verder..

Lees meer

Ter inleiding en improvisatie op Woke theater van Cees Zweistra In zijn recente boek Woke theater zoekt filosoof Cees Zweistra naar een alternatief voor ‘woke’ en ‘antiwoke’. Hij vindt dat alternatief in ‘een ethiek waarin we ons opstellen als erfgenaam’ (104). Zowel woke als antiwoke ziet Zweistra als uitingen van een ‘arrivé-liberalisme’ dat vrijheid wilLees verder..

Lees meer

Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek (…) slaaf of vrije, (…) man of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus. Galaten 3:28 Ik denk aan een boek dat ik enige tijd geleden las. In 2021 publiceerden twee linkse journalisten, Jan Feddersen en Philipp Gessler, in Duitsland hetLees verder..

Lees meer

In dit zomernummer proberen we het debat over woke ‘luchtig’ op te pakken: op zo’n manier dat er een nuchter waakzame geest doorheen kan waaien. Verrassend genoeg blijkt het oer-Hollandse ‘gezelligheid’ daarbij een kernwoord te zijn. Een ander kernwoord is ‘erfgenaam’, waarin we een bijbels grondwoord herkennen. In zijn boek Woke theater zoekt Cees ZweistraLees verder..

Lees meer

Eind maart verscheen een bericht op NOS.nl dat me niet loslaat. De kop luidde: ‘Jongeren vliegen vaker dan ouderen en voelen zich daar minder schuldig over.’ In het stuk werd uitgelegd dat het vooral ouderen zijn die bij het boeken van hun reizen rekening houden met de gevolgen van hun reis voor het klimaat. ZijLees verder..

Lees meer