JE WEET WEER NIET WAT IK BEDOEL

Voor mij is de liefde een bed,

nee, je weet weer niet wat ik bedoel.

Ik bedoel op het bed staat een stoel,

op die stoel zette ik een kruk

daar bovenop daar sta ik.

Dus een hachelijk evenwicht.

Maar dat is nog niet genoeg:

Ik houd met de armen gestrekt

het breekbaarste liefste omhoog

dat ik met het hoofd in de nek

van onderen met mijn oog

in evenwicht blijf kijken.

Gaat iets fout dan valt alles stuk.

Het breekt, ik breek zelf, wij breken.

Maar dit heb ik kunnen bereiken.

Ik wil en ik kan nooit terug.

J.B. Charles