VAN DE REDACTIE

Onze redacteur Udo Doedens als predikant lid van zowel de Hervormde als de Gereformeerde Algemene Kerkenraad te Gouda. Van dichtbij heeft hij dus meegemaakt hoe deze stad is verkozen om te gloriëren in een passiespel vol bekende Nederlanders, en of de dames en heren maar wilden aanschuiven want alles was reeds in kannen en kruiken. Manipulatie? Hier liggen, zo Doedens, op zijn minst enige vragen – maar alla, wat zouden we moeilijk doen als het om Jezus gaat.

Rochus Zuurmond gaat van wal in zijn tweede bijdrage over het Onze Vader. Aan de hand van vele getuigen wordt getoond hoe omzichtig tot nu toe met de vertaling van dit gebed is omgesprongen om zijn structuur te bewaren; hoe juist hier de blijvende discrepantie tussen het Griekse idioom en bijvoorbeeld het Nederlandse manifest wordt – maar er is één vertaling die zich hier glansrijk niets van aantrekt, nog niet zo lang geleden verschenen; ach lezer, u begrijpt het al: manipulatie? Wat zouden we moeilijk doen als het om Jezus gaat.

Een bezoek aan Antwerpen was voor Henk Lensink voldoende om zich verder te verdiepen in de vier kruisopschriften van Jezus. Zijn deze allen te herleiden tot het INRI, zoals we dat kennen uit de kerkelijke iconografie? Zo makkelijk is dat niet, zal blijken uit een serie van drie artikelen. Alleen binnen hun eigen taalveld komen de verschillende kruisopschriften tot hun recht. Maar wat doen we eigenlijk moeilijk als het om Jezus gaat.

At Polhuis stelt in zijn derde artikel over Cliteur zijn vragen: waarom scheert hij christendom en islam over één kam, ja, verwoordt hij zijn kritiek op de islam juist via de band van het christendom? Het ene monotheïsme is toch het andere niet – maar misschien moet Polhuis niet zo moeilijk doen.

Moeilijk doen – het zou wel eens kunnen dat een blad als In de Waagschaal juist daarom moet bestaan. Niet gaan voor de praatjes maar voor de preken, zoals van Alex van Ligten, waar Inny Visser enthousiast over schrijft. Niet gaan voor een kerk waarin alles kan en mag, maar die inderdaad robuust wil zijn – zo Herman Paul in zijn reactie op Coen Constandse. Dus niet gaan voor een rechtvaardiging door het geloof die niet ook een heiliging zou zijn – zo Spijkerboer in zijn uitleg van de Brief aan de Galaten, met dank aan Günther Dehn. Ja, zo stelt Kroesen – ongetwijfeld niet zonder de verleidelijke esthetiek van de historische schema’s, maar ondertussen toch alarmerend: dat de kerk van Europa inderdaad verdwijnt ten gunste van een Kerk van het Zuiden. Ach, doe niet zo moeilijk, doe niet zo somber – en lees dus géén boeken van Siebelink, zoals Kopmels. En de Joden in Israël met Duitsers vergelijken, zoals Van der Kolk doet? Ook die moeite willen we ons niet besparen.

Lezer, wat zou het fijn zijn als alles zo eenvoudig was! Als de werkelijkheid zou overeenstemmen met het beeld dat we van haar maken. Is het toeval dat meditatie, commentaar en een gedicht laten zien dat er onder elk plaatje nog iets verborgen zit?

In de Waagschaal – hoe makkelijk wilt u het hebben?

Wessel ten Boom