De verzoeningsleer van Karl Barth is het vierde deel van zijn hoofdwerk: de Kirchliche Dogmatik. Het bestaat uit drie delen en een fragment.

Een indruk van de verzoeningsleer geeft N. T. Bakker, De andere kant van het oordeel (2003)

KD. IV/1, blz. 238 ev., vertaald door J.M. Hasselaar: de Rechter

In In de Waagschaal werd een vertaling opgenomen van S. 721 ev. van de KD IV/1. Vertaler onbekend. Credo in spiritum sanctum

Bij het verschijnen van deel IV/2 schreef K.H. Miskotte een recensie: Bij het tiende deel van de KD.

KD. IV/2, blz. 762-764, vertaald door ds J.T.  Wiersma: de onderhouding van de gemeente

G.H. ter Schegget vertaalde in 1957 een paar pagina’s van KD IV/2. Niet aangegeven is om welke pagina’s het gaat. Zie: De stem van een vreemde en Zelfverheerlijking

Omstreeks 1961 vatte ds J. Swijnenburg het derde deel van de Verzoeningsleer samen: KD IV/3. Voor zijn samenvatting klik hier

W. H. ten Boom vertaalde in 2018 paragraaf 66.3 (pp. 603-626): De roep tot navolging

Een samenvatting van paragraaf 72 over de ecclesiologie geeft M. den Dulk in Ein Gesellschaft mit ein Gedicht als Grundsatz (2004)

Zie voor een uittreksel van paragraaf 72 ook R.H. Reeling Brouwer – KD IV-3 Paragraaf 72

Bij het verschijnen van KD IV/3a schreef K.H. Miskotte een drietal artikelen: De nieuwe Barth

Bij het verschijnen van KD IV/3b schreef K.H. Miskotte vijf beschouwingen: Het volk Gods in het wereldgebeuren

In 1972 vertaalde J.M. Hasselaar een fragment uit IV/3. pag 930 ev. Karl Barth over het getuigenis der gemeente

Bij het verschijnen van KD IV/4 schreef K.H. Miskotte een korte introductie: KD IV/4

J.M. Hasselaar geeft een kritische beschouwing van de Barths doopleer in Vragenderwijs bij Barths doopleer