Dichtgenoten

logo-idW-oud

 

DICHTGENOTEN

Uit gebrek scheppen wij, uit gemis
worden wij overvloedig
onmacht versterkt ons het hart

zo behoeftig
als wij zijn delen wij uit
en de huid van een mens
wordt een mantel van liefde
voor vele daklozen,

wat één oor heeft gehoord
en één tong heeft bewogen
weegt op tegen de stilte van duizenden
die zoemen van woorden
als aas van vliesvleugeligen

wie leven bewegen zich
omdat zij radeloos zijn
met de hoop als een holte
in hun beenderen

uit gebrek scheppen zij
uit gemis
hebben zij lief, uit onmacht
brengen zij vrucht voort

Willem Barnard
Rozendaal 31-7-‘65