VAN DE REDACTIE

Mark Wildschuts vertaling van Barths Römerbrief van 1922 in het Nederlands is een succes geworden. Dat komt zeker door Ger Groots recensie in NRC-Handelsblad – ik heb die recensie al ‘klassiek’ horen noemen. Het jongste nummer van Kontekstueel is helemaal aan Wildschuts vertaling gewijd, enzovoort. Voor Wessel ten Boom een reden om Wildschut voor ons blad te interviewen. Zijn werk is niet gemakkelijk, hoe bijvoorbeeld moet je Unbotmässigkeit in het Nederlands vertalen? Insubordinatie? Klinkt dat niet een beetje militair? Wildschut werd al vertalend meegenomen door de vaart van Barths taal. Er komt nog een vervolg.

Wie zich de ogen uit wil wrijven van verbazing leze het eerste artikel van Maarten den Dulk over Calvijn. In zijn Institutie zijn de eerste lijnen van de trias politica al vaag te zien! Montesquieu, die over de trias begonnen is, heeft die niet ontworpen. Nee, hij heeft de wetten van verschillende landen beschreven, ook die van Engeland. Wat hij daar aan scheiding van de machten aantrof leek hem heel goed. In Engeland heeft het gereformeerde protestantisme ook invloed op de staatsinrichting uitgeoefend. Vandaar dus. Er komen nog twee andere artikelen van Den Dulk.

At Polhuis heeft tijdens de Gaza-oorlog naar het NOS-journaal gekeken en is geschrokken van het beeld dat je daar van Israël kreeg. Hij blijkt niet de enige te zijn: de stichting WAAR heeft bij de NOS bezwaar gemaakt tegen de werkwijze van het journaal. De NOS doet dan alsof ze van de prins geen kwaad weet! Iemand zei me dat je tijdens de Gaza-oorlog beter naar de ARD kon kijken. Jazeker, naar de Duitse nieuwsberichten.

Christine Smalbrugge is bezig met de vraag wie onze naaste is. Moet je als je sterven gaat een nier afstaan voor iemand die je helemaal niet kent? Zij betwijfelt dat in hoge mate. Zij meent dat Levinas ons verder kan helpen bij het vinden van een antwoord op de vraag wie onze naaste is: hij zegt niet, zoals Descartes, ik denk dus ik ben, maar: ik antwoord dus ik ben.

Naast de gewone rubrieken drie boekbesprekingen. Jaap van Slageren leidt ons in tot het laatste boek van Rudolf Boon. Dat is niet minder dan een summa theologica: een samenvatting van alles en allen die een bijdrage geleverd hebben aan onze Europese cultuur. Boon wijst ook een weg naar de toekomst. Laura Reedijk-Boersma bespreekt het laatst verschenen boek van Marijke de Bruijne, die met haar gedichten verwijst naar een groter geheel waarin we ons geborgen kunnen weten. Wouter Klouwen schrijft over Gerrit de Kruijfs boek Ethiek onderweg. Hij kan heel goed aanvoelen wat De Kruijf bedoelt maar heeft wel een zeer kritische vraag.

A.A. Spijkerboer