WASA

Op Zondag 10 augustus 1628 was op de rede van Stockholm een feestelijke gebeurtenis. Het nieuwste grote oorlogsschip van Zweden zou haar proefvaart maken. Het was een prachtige zondagmiddag. Heel Stockholm stond te kijken. Onder de kust zeilde het schip rustig voort. Maar in open water begon het, ondanks de zwakke wind, gevaarlijk over te hellen. De schoten van de topzeilen werden gevierd. Het schip helde ten tweede male, nu met de geschutspoorten onder de waterlijn. Het maakte water en zonk ter plekke. De mensen konden hun ogen niet geloven.

De volgende dag waren de verhoren. De bootsman werd gevraagd of hij dronken was. Hij antwoordde dat hij die morgen nog aan de Tafel des Heren was geweest, hoe durft U! De kapitein had gehandeld volgens de instructies, overeenkomstig de heersende wind, die zo zwak was dat de schoten met de hand door de blokken moesten worden geleid om te vieren. De scheepsbouwer zegt dat het schip volgens bestek, door de Koning goedgekeurd, was gebouwd, alleen had hij het op eigen initiatief nog één voet wijder gemaakt dan in het bestek. Toch was er iemand van de marine die vertelde dat hij, toen het schip van ballast en tuigage voorzien voor de kade lag, een kleine proef had genomen. Dertig matrozen liet hij op het bovendek snel van stuurboord naar bakboord lopen. De eerste keer helde het schip zodanig dat één huidgang onder water verdween. De tweede keer helde het vier huidgangen. Hij staakte de proef, want hij vreesde dat bij verder schommelen de geschutspoorten van het laagste dek onder water zouden geraken. Hij maakte zijn zorgen kenbaar: ‘Er moet meer ballast aan boord, het schip heeft onvoldoende aanvangsstabiliteit’ Hij kreeg ten antwoord dat de geschutspoorten al zo gevaarlijk dicht bij de waterlijn lagen dat verder ballasten niet verantwoord was. Zo gaan die dingen.

Eeuwen heeft het schip onder water gelegen. In de vorige eeuw is het met enorme kosten en een fabuleuze techniek boven water gehaald. Nu staat het in het Museum in Stockholm mooi en dom te zijn.

Mijn zoon nam voor mij het boek van de ‘Wasa’ mee van vakantie. Ik heb het in één nacht uitgelezen. Het werd voor mijn ogen de meest sprekende metafoor van De Nieuwe Bijbelvertaling die de kerk nu teistert. De ‘Wasa’ was een product van veel menselijke inspanning. Maar zij was ongeschikt om in zee te verkeren. En zij zonk. De Nieuwe Bijbelvertaling is een product van veel menselijke inspanning. Maar het is geen Bijbel. En zij ligt daar mooi en dom te zijn…in vele kerken. De tijd zal haar tot zinken brengen. Daar hoeft niemand iets aan te doen. De proeven inzake aanvangsstabiliteit zijn al genomen. Zij zijn ook kenbaar gemaakt Maar de proefvaart was al besproken, de vlaggen wapperden. Zo gaan die dingen.

C. Balk