bij Handelingen 3:1–10

‘Het huidige gevoel van chaos en onbehagen heeft alles te maken met de overgang naar een nieuw tijdperk’, aldus transitiehoogleraar Jan Rotmans. Ik hoor het deze dagen overal om mij heen. De systemen waarin wij leven en denken piepen en kraken aan alle kanten. Onze samenleving lijkt op vele fronten vast te lopen. En je voelt: het moet anders. Maar hoe? We staan voor uitzonderlijk grote uitdagingen deze dagen. ‘Maar om de maatschappij opnieuw vorm te kunnen geven zullen we vooral de strijd aan moeten gaan met onze grootste tegenstander. En dat zijn wijzelf’, zo vervolgt Rotmans. Wat is er voor nodig om echt, wezenlijk te kunnen veranderen? Kunnen wij dat wel? Bevestigen onze zelfgemaakte oplossingen niet vaak ook de systemen waarin wij juist zijn vastgelopen?

Er ligt een verlamde bedelaar bij de poort van de tempel. Misschien zijn wij het wel. Of is het precies die samenleving die zo is vastgelopen deze dagen? Die bedelaar wordt dagelijks bij de poort gelegd in de hoop op wat aalmoezen. Dat is het enige wat hij nog kan: zijn hand ophouden opdat hij zijn bestaan kan voortzetten. Heel veel meer verlangt hij niet. Hij zou niet weten wat hij nog meer zou moeten verlangen. Dit is het wel zo ongeveer in zijn eendimensionale bestaan.

Maar dan zijn daar die apostelen, Petrus en Johannes. Zij die zijn aangestoken door het visioen van Jezus. Ze zien de bedelaar. En in hem zien zij die verlamde mens die geen kant meer uit kan. Die zichzelf tot tegenstander geworden is. En het eerste dat deze apostelen tegen die bedelaar zeggen is: ‘Kijk naar ons!’ Petrus nodigt hem uit verder te kijken dan zijn eigen verlamming. En vervolgens spreekt hij die beroemde woorden: ‘Zilver en goud heb ik niet, maar wat ik heb dat geef ik je. In de naam van Jezus: sta op en wandel!’

De bedelaar krijgt waar hij niet om heeft gevraagd. Zijn verlamming was dat hij niet verder kon denken dan zijn eigen bestaan. Meer hield hij niet voor mogelijk. Die aalmoezen hielden hem verlamd. Zoals ook vaak onze eigen oplossingen de vastgelopen systemen alleen maar bevestigen. Wat hij nodig had, kon hij niet bedenken. Het kwam op hem toe vanuit een andere wereld. Door de naam van één die bevrijder van mensen wordt genoemd. Die naam maakt dat hij op slag opspringt en wandelt. Over transitie gesproken.

Ad van Nieuwpoort