In zijn meditatie over de onrechtvaardige rechter spreekt At Polhuis van lastige bidders op wie Jezus wacht. Lastig is misschien te veel gezegd. Maar een aantal pittige artikelen treft u in dit tweede zomernummer zeker aan.

Henk Vreekamp houdt de Israëlzondag tegen het licht. Verrassend is dat hij de onopgeefbare verbondenheid met Israël, waarvan deze zondag spreekt, niet zoekt in statements of een goede preek, maar in de liturgie van de Joodse feestdagen. Gerben Stavenga gaat in op de kenleer van Karl Barth die onze vanzelfsprekende moderne scheiding tussen geloof en wetenschap nog eens doorbreekt. Hebben beide niet dezelfde werkelijkheid op het oog? Theo van Willigenburg komt in het spoor van de Italiaanse filosoof Agamben tot een nieuwe lezing van Paulus’ bruidsmystiek. Deze liefde is hoog politiek.

Dan klinken er opvallende tonen over de nadere reformatie. Gerard van Zanden las in het kader van de (vergeten) serie ‘Vergeten boeken’ het beroemdste werk van Smytegelt over de stadia van het geloof, terwijl Marijke van Selm in haar voortgaande lezing van Van Koetsveld stuit op een kleermaker en een smid die de predikant onder kritiek stellen – en kan hij of zij dat aan? De bijdrage van Jonathan Zondag waarin hij aan de hand van de ouderling en diaken reflecteert op onze discussie over het ambt sluit hier bij aan. Liever meer dan minder ambt!

Cultuur: Coen Wessel las het nieuwe boek van Leon de Winter en verbaast zich over het gemak waarmee dit boek is weggezet. In feite schrijft De Winter over de kracht van de ontwapende Christus. Wat dat politiek betekent, heeft Polhuis in zijn serie over Barth en het pacifisme aan de orde gesteld. Blei maakt er nog een laatste kanttekening bij. In zijn commentaar stelt Wessel tot slot dat er geen Binnenhof is zonder een Buitenhof, en ondergetekende snijdt een heikel punt aan over Luther.

Op 15 juni jl. overleed Inny Visser, die vele jaren in de redactie van In de Waagschaal heeft gezeten. In nr. 9 meer over haar. Tot slot wijs ik nog op het boekje van Christine Smalbrugge-Hack Tijden van voorbij waarin zij stilstaat bij wat voorgoed voorbij is: het leven in de klassieke pastorie. We zijn er 12 september weer!

Wessel ten Boom

In de Waagschaal – reality-check voor moderne mensen