DE PIONIERSPLEK

Het aantal mensen dat bij kerken betrokken is loopt terug. Dat heeft natuurlijk van alles te maken met de richting die de hoofdstroom van de cultuur genomen heeft. Maar het komt wellicht ook doordat de kerk niet de juiste vormen heeft om mensen aan te spreken. Allerlei gemeenten en predikanten zijn daarom bezig om nieuwe vormen van kerk-zijn uit te proberen. Ook zijn er de laatste jaren speciale ‘pioniersplekken’ gecreëerd. Op zo’n pioniersplek wordt met financiële en organisatorische steun van de landelijke kerk geprobeerd om op een radicaal andere manier kerk te zijn. Tot nu toe op zo’n 25 plaatsen.

De komende nummers vragen we aan vijf ‘pioniers’ om over hun ervaringen te vertellen. Wat ontdekken ze? Lukt het om die nieuwe vormen van de grond te tillen? Wat is succesvol? Wat zijn de problemen waar ze tegenop lopen? Lukt het pioniers om zich aan te passen aan de nieuwe werkelijkheid dat mensen wél geloven, maar zich niet meer vanzelfsprekend verbonden voelen met de kerk of een specifieke geloofsgemeenschap in de stad of het dorp waar zij wonen? Dezelfde vragen legden we ook voor aan twee predikanten die in een ‘gewone’ gemeente proberen nieuwe vormen van gemeente-zijn te ontwikkelen. Wanneer alle pioniers en pionierende predikanten aan het woord zijn geweest, willen we ook een paar artikelen publiceren waarin we verder discussiëren over ervaringen van pioniers en pionierende predikanten. In dit nummer de eerste bijdragen uit het veld. Pionier Taco Koster vertelt hoe hij in de nieuwbouwwijk Getsewoud (Nieuw-Vennep) een andersoortige gemeente stichtte. Machteld de Mik vertelt hoe zij als predikant in een gewone plattelandsgemeente (Streekgemeente Tussen Lek en Linge) nieuwe keuzes probeert te maken.

Machteld de Mik | Coen Wessel